sábado, 9 de abril de 2011

pakeak askeago egin nau,
hizkuntzaren itzulera:
oasis mugaezin.

Haurtzaroaren soinu leun horrek,
zaurien sendagai geldoa,
ohiartzunak itzaltzea,
ispilurik gabe, egun berria,
izanaren damuetan bukaera bat.

*********************************+
la paz me ha hecho más libre,
la vuelta al idioma:
oasis ilimitado.

Ese suave sonido de infancia,
la lenta curación de las heridas,
el apagarse de los ecos,
sin espejo, un nuevo día,
un fin en los remordimientos del ser.

No hay comentarios:

Publicar un comentario